Am Tag der Allerheiligen ist Schwester Susanne Hupka gestorben. Sie wurde am 10. Januar 1938 in Dobischau (Dobieszów) Kreis Kosel geboren und bekam bei der Taufe die Namen Felicia, Franziska.
Den Borromäerinnen in Trebnitz trat sie im Jahre 1961 bei und 1967 legte sie ihr ewiges Gelübde ab. Bereits im zweiten Jahr des Noviziats begann sie ihren Dienst in der Krankenpflege im Altenheim in Beuten. Nach zwei Jahren kehrte sie nach Trebnitz zurück und nahm den Dienst im Priesterseminar in Neisse auf. Von 1971 bis 1974 übernahm sie die Funktion der Sakristei-Schwester in Ottmachau. Nachher war sie in der Wäscherei des Trebnitzer Klosters für die Wäsche zuständig. Nachdem sie 1991 in den Ruhestand gegangen war, betreute Schwester Susanne die Gäste des Klosters und diente den Kaplänen der Trebnitzer Gemeinde.
Trotz schwacher Sehkraft und anderen Altersbeschwerden nahm sie immer aktiven Anteil an allen Ereignissen des Klosters- und Gemeindelebens.
Schwester Susanne war eine eifrige Anbeterin der Muttergottes aus Fatima und der hl. Hedwig. Sie glaubte daran alle nötigen Gnaden durch Fürbitten der hl. Hedwig erhalten zu haben.
Schwester Susanne war sehr bekannt und beliebt auch in unserer Gemeinde. Sie kam oft zu unseren Veranstaltungen, häufig schloss sie sich auch unseren Wallfahrten an, besonders gern denen nach Albendorf. Sie war auch eine Kontaktperson zu den Deutschen Senioren, die im Altesheim im Kloster untergebracht waren.
Die Trauermesse fand am 5 November 2020 in der Trebnitzer Klosterkapelle statt, nachher folgte die Bestattung am Ortsfriedhof.
Zmarła siostra Zuzanna boromeuszka. W Uroczystość Wszystkich Świętych w Godzinie Miłosierdzia, 1 listopada 2020 roku, w 82 roku życia i 56 roku profesji zakonnej po bogatym życiu zakonnym Pan życia i śmierci odwołał Siostrę Zuzannę do siebie po wieczną nagrodę.
Urodziła się 10 stycznia 1938 roku w Dobieszowie pow. Koźle. Na chrzcie św. otrzymała imię Felicja Franciszka. Mając 23 lata wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza w Trzebnicy.
22 sierpnia 1961 roku rozpoczęła nowicjat i już w drugim roku nowicjatu rozpoczęła posługę przy chorych w Domu Opieki im. Św. Roberta w Bytomiu. Po dwóch latach powróciła do Trzebnicy. 15 sierpnia 1964 roku złożyła pierwsze śluby zakonne. W 1966 roku rozpoczęła posługę w Seminarium Duchownym w Nysie. 15 sierpnia 1967 roku złożyła śluby wieczyste. Całe swoje życie poświęciła posłudze innym: jako zakrystianka w Otmuchowie, kierowniczka pralni w szpitalu w Trzebnicy, a po przejściu na emeryturę jej zadaniem była troska o gości oraz posługa kolejnym kapelanom trzebnickiej wspólnoty.
Z dużym oddaniem do końca swego życia troszczyła się o czystość obrusów, bielizny pościelowej i kuchennej w domu w Trzebnicy. Bardzo lubiła kwiaty. Te pielęgnowała przez całe swe życie, praktycznie aż do śmierci. Mimo słabego wzroku i innych ograniczeń wieku, S. Zuzannę cechowała pasja poznawania świata i aktywne uczestnictwo w licznych wydarzeniach życia zakonnego, parafialnego czy kulturalnego. Do końca uczestniczyła w bazylice trzebnickiej w Nabożeństwach do Matki Bożej Fatimskiej i ku czci św. Jadwigi oraz we Mszach św. przy jej grobie. Często powtarzała – „wszystkie potrzebne łaski wypraszałam za przyczyną św. Jadwigi.”
W naszej wspólnocie duszpasterskiej Siostra była bardzo znana i lubiana. Uwielbiała udział w naszych pielgrzymkach do Barda Śl. i Wambierzyc i nie opuszczała wspólnych urodzin. Nieocenione było jej pośrednictwo z członkami naszej wspólnoty w Domu Opieki. Dziękujemy Bogu za jej ofiarne życie. Niech Miłosierny Pan przyjmie ją do wiecznej radości.
