Unter den Diakonen in Jerusalem ragte Stephanus als ein Mann voll Heiligen Geistes heraus. Das in der Apostelgeschichte (Apg 6-7) geschilderte Ereignis stellt dar, wie es aufgrund des Wirkens des Stephanus zu einer Gerichtsverhandlung vor dem Hohen Rat kam. Nach seiner Verteidigungsrede sah Stephanus auf und rief: „Ich sehe den Himmel offen und den Menschensohn zur Rechten Gottes stehen.“

Die Mitglieder des Synedriums erbitterte es dermaßen, dass sie Stephanus auf der Stelle packten, zum Tode verurteilten und außerhalb der Stadt steinigten. Stephanus befahl seinen Geist Jesus, sank in die Knie und rief: „Herr, rechne ihnen diese Sünde nicht an!“ Durch diese Worte folgte Stephanus dem Vorbild Jesu.
Stephanus ist der erste der wegen seines Bekenntnisses zu Jesus Christus getötet wurde.

Am Foto die Kirche außerhalb der Stadtmauern Jerusalems, Heiligtum zur Erinnerung an die Steinigung des heiligen Stephanus.

In der deutschen Seelsorge feierten wir die hl. Messe wie am Feiertag. P. Leo predigte. Die Predigt kann man hier abhören.

Świętego Szczepana

Szczepan, „pełen łaski i mocy” (Dz 6,8), przedstawia w imię Jezusa nową interpretację Mojżesza i samego Prawa Bożego, odczytuje na nowo Stary Testament w świetle zapowiedzi śmierci i zmartwychwstania Jezusa. To chrystologiczne odczytanie Starego Testamentu, wywołuje reakcję Hebrajczyków, którzy odbierają jego słowa jako bluźnierstwo (por. Dz 6,11-14). Z tego powodu zostaje on skazany na ukamienowanie.
Św. Łukasz w Dziejach Apostolskich przekazuje nam ostatnią mowę świętego Szczepana, syntezę jego przepowiadania. Jak Jezus wykazał uczniom w Emaus, że cały Stary Testament mówi o Nim, o Jego krzyżu i zmartwychwstaniu, tak św. Szczepan, idąc za nauczaniem Jezusa, odczytuje cały Stary Testament w ujęciu chrystologicznym. Ukazuje, że tajemnica Krzyża znajduje się w centrum historii zbawienia, opowiedzianej w Starym Testamencie, ukazuje, że rzeczywiście Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, jest punktem dojścia całej historii. Ukazuje zatem, że kult świątyni dobiegł końca i że Jezus, zmartwychwstały, jest nową i prawdziwą „świątynią”. Właśnie ten sprzeciw wobec świątyni i jej kultu jest przyczyną skazania Szczepana, który w tym momencie – powiada nam św. Łukasz – kierując oczy ku niebu widzi chwałę Boga i Jezusa, stojącego po Jego prawicy. A widząc niebo, Boga i Jezusa, św. Szczepan powiedział: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (Dz 7,56). Następuje jego męczeństwo, w istocie wzorowane na męce samego Jezusa, jako że oddaje on „Panu Jezusowi” swego ducha i modli się, by grzech jego zabójców nie został im poczytany (por. Dz 7, 59-60). (z katechezy Benedykta XVI z 10.01.2007)

W duszpasterstwie niemieckim sprawowaliśmy eucharystię jak w każde święto. Przewodniczył o. Leon i wygłosił homilię, którą można tutaj odsłuchać.