Ślązacy. którzy w różnych i często dramatycznych okolicznościach po 1945 roku zamieszkali w Niemczech, zwłaszcza w Zagłębiu Ruhry i w Westfalii, zamiast do Góry św. Anny w diecezji opolskiej pielgrzymują do Annaberg opodal Haltern am See w Westfalii.
Zwyczaj tego pielgrzymowania zaprowadził w roku 1946 kapłan z diecezji wrocławskiej ks. Paul Tillmann pochodzący z Recklinghausen. Pielgrzymki niemieckich Ślązaków do westfalskiej św. Anny rozwijały się przez wszystkie powojenne lata, organizowane były przez duszpasterstwo diecezji Münster (Monastyr), a współcześnie otrzymały charakter ponaddiecezjalny.
Ksiądz kanonik dr Joachim Giela postawił sobie za cel podkreślanie związku i łączności pielgrzymowania do Annaberg w Haltern z sanktuarium na Górze św. Anny na Śląsku. Jako wyraz tej łączności ks. Giela zaplanował obecność i udział franciszkanina z Prowincji św. Jadwigi w liturgii pielgrzymkowej. Dlatego w tym roku (podobnie jak w 2017) w pielgrzymce w Annaberg w Haltern am See 22 lipca uczestniczył o. Marian Arndt. Liturgia rozpoczęła się procesją, która nawiązała do obchodów kalwaryjskich.
W uroczystej Eucharystii głównym celebransem i kaznodzieją był duszpasterz mniejszości narodowych diecezji opolskiej ks. dr Piotr Tarliński, ponadto koncelebrował ks. Giela i o. Marian, a także ks. Bernhard Vögeling i ks. Hubert Skrzypek.
Ojciec Marian celebrował również popołudniowe nabożeństwo. W jego trakcie przewidziane było krótkie „statio” celebransa, który nawiązał do wczesnochrześcijańskiej czci św. Anny w Palestynie. Święta Anna była czczona od samego początku w dwóch miejscach: w sanktuarium w Seforis koło Nazaretu i sanktuarium w Jerozolimie. Kaznodzieja wskazał na analogię: sanktuarium na Górze św. Anny i Annaberg w Haltern am See. Ojciec Marian przedstawił się jako reprezentant braci mniejszych franciszkanów z Prowincji św. Jadwigi (właśnie ta prowincja opiekuje się sanktuarium na Górze św. Anny) oraz przekazał wyrazy łączności i pozdrowienia o. prowincjała Alana Brzyskiego dla pielgrzymów.
MAr
