Es kam das Buch unter dem Titel „Treu in der Liebe bis zum Ende“ über den Märtyrertod der Elisabeth-Schwestern in Breslau im II Weltkrieg heraus.
„Wierne miłości do końca” to wydana w czterech językach książka-album poświęcona sióstrom, które poniosły śmierć męczeńską pod koniec II wojny światowej.
Märtyrerschwestern
Die Kongregation der Elisabeth-Schwestern gab das Buch unter dem Titel „Treu in der Liebe bis zum Ende“ über den Märtyrertod der Schwestern in Breslau im II Weltkrieg heraus. Das Buch wurde in vier Sprachen: polnischer, italienischer, deutscher und englischer veröffentlicht und beschreibt die Geschichte der Elisabeth-Schwestern und ihre aufopferungsvolle und determinierte Haltung in den letzten Monaten des Kriegen, als die sowjetischen Soldaten die Stadt Breslau erobert haben. Den Lebensläufen der zehn Schwestern: S. Maria Paschalis Jahn, S. Edelburgis Kubitzki, S. Rosaria Schilling, S. Sabina Thienel, S. Sapientia Heymann, S. Mellusia Rybka, S. Acutina Goldberg, S. Adela Schramm, S. Felicitas Ellmerer und S. Adelheidis Toepfer folgt die Beschreibung ihres Märtyrertodes.
Das ergreifende Buch wurde mit vielen Fotos und besinnlichen Texten zum Nachdenken bereichert.
Męczeństwo sióstr Elżbietanek
„Wierne miłości do końca” („Amore fedele fino all’estremo”, „Treu in der Liebe bis zum Ende”, „Faithful in Love until the End”) to wydana w czterech językach książka-album poświęcona historii sióstr, które poniosły śmierć w dramatycznych latach II wojny światowej. Tamte czasy, oprócz wielkich zniszczeń, okrucieństwa i śmierci, przywołują również wspaniałe przykłady heroicznych postaw – męczeństwa za wiarę i w obronie wartości, np. czystości. Jednym z takich przykładów – nieznanych i przemilczanych – jest męczeństwo sióstr elżbietanek.
Żołnierze radzieccy podczas przesuwania się frontu na zachód w szczególnie okrutny sposób znęcali się nad siostrami zakonnymi, dręcząc je fizycznie oraz mordując. Również większość sióstr elżbietanek zginęła w obronie czystości własnej lub innych, pełniąc posługę miłosierdzia wobec bliźnich, niektóre zmarły na skutek doznanych udręczeń i wycieńczenia. W atmosferze ogólnego terroru i zastraszenia siostry przeszły swoistą drogę krzyżową, naśladując cierpiącego Chrystusa.
Siostry elżbietanki poniosły śmierć w okresie między lutym a majem 1945 roku na obszarze archidiecezji wrocławskiej. Sześć z nich pochodziło z diecezji opolskiej, trzy z legnickiej, a jedna z zielonogórsko-gorzowskiej.
25 listopada 2011 roku we wrocławskiej katedrze rozpoczął się proces sióstr, które w 1945 roku zginęły z rąk żołnierzy Armii Radzieckiej. Były to s. Maria Paschalis Jahn i jej 9 towarzyszek: s. Edelburgis Kubitzki, s. Rosaria Schilling, s. Sabina Thienel, s. Sapientia Heymann, s. Mellusia Rybka, s. Acutina Goldberg, s. Adela Schramm, s. Felicitas Ellmerer i s. Adelheidis Toepfer. Podczas dziękczynnej Eucharystii metropolita wrocławski przywołał słowa Chrystusa wzywającego do nielękania się tych, którzy zabijają ciało, i do odważnego przyznawania się do Niego przed ludźmi. „Słowa te nie są skierowane do s. Marii Paschalis i jej współsióstr. Ten proces beatyfikacyjny nie jest dla nich. Jeśli wierzymy, że są zbawione i oglądają Boga twarzą w twarz, nic im do szczęścia nie brakuje. Cały ten proces beatyfikacyjny jest dla nas, byśmy uświadomili sobie, że można być wiernym Bogu do końca” – mówił ks. arcybiskup. Natomiast 26 września 2015 w archikatedrze wrocławskiej ks. abp. Józef Kupny w uroczystej mszy świętej zakończył proces na szczeblu diecezjalnym.
Po raz pierwszy opis męczeństwa sióstr elżbietanek opublikowano w języku niemieckim w 1969 roku. Ich pamięć uczczono tablicą pamiątkową na krzyżu nagrobnym przy ul. Słowiańskiej 16 w Nysie.
Prezentowana książka, wydana staraniem Kurii Generalnej Sióstr Elżbietanek w Rzymie w roku 2015, jest godna polecenia i zasługuje na uwagę. Książka ma raczej formę albumu i obok historii poszczególnych sióstr które poniosły śmierć, ma liczne teksty-poezję o charakterze refleksyjnym.
